Subotička javnost reagovala je izražavanjem nezadovoljstva i protivljenjem na glasove o premeštanju državnih ustanova (Oblasne željezničke direkcije, Pravnog fakulteta, Komande potiske divizije) iz Subotice, koji se pronose već od sredine dvadesetih godina (TZ komora iz Novog Sada napisala je 1929. godine ministru saobraćaja zahtev da Direkcija ostane).
Iz Subotice su do 1936. godine već preseljene sledeće institucije: Vojni okrug – u Stari Bečej, Državna učiteljska škola – u Sombor, Konjička podoficirska škola i Učenički eskadron te Advokatska komora – u Novi Sad.
Jedan od takvih primera je i predlog Kraljevskoj vladi, koji su doneli gradski većnici 1936. godine.[1] U njemu se ističe da se oni protive preseljenju bilo koje državne ustanove iz Subotice, te da bi takvi potezi naneli veliku štetu na privrednom, kulturnom ali i nacionalnom polju. Dalje se navodi da Subotičani očekuju barem ravnopravan tretman sa drugim gradovima, i da bi trebalo ići na osnivanje novih, a ne na oduzimanje postojećih državnih nadleštava. Poseban naglasak je stavljen na potrebu osnivanja Poljoprivrednog fakulteta, kao najviše odgovarajućeg fakulteta za ovaj kraj, gde većina stanovništva živi upravo od poljoprivrede, pa bi njenom unapređenju to dalo izuzetan doprinos.
Dalje je navedeno da je dotadašnje stanje u vezi tih pitanja, vešto koristila revizionistička propaganda: “Ovo stvara, pored ostalog, jednu psihozu neverice i malodušnosti, i kod našeg nacionalno svesnog življa, prema našoj državi.” Dalje je navedeno: “U Subotici, koja plaća najviše poreza od svih gradova, nestaće dobrih i sigurnih poreskih subjekata.” 
Bez obzira na te manifestacije neslaganja, 1939.godine iseljena je iz Subotice “Oblasna Direkcija državnih željeznica”, koja je tada imala 380 – 400 radnika, a uz nju i “Glavna radionica” (Glavna radionica je bila u sklopu Mašinskog odeljenja Generalne direkcije u Beogradu), koja je zapošljavala oko 300 radnika.
Od 1923. u okviru Direkcije je radila i posebna Telegrafska radionica. Do 1925. godine je imala desetak radnika, da bi 1940. zapošljavala čak 180.[2]
[1] IAS, F;47.12. 187 G.V. II 1133/1936.
[2] Sigma, nav. delo, st. 10. Ta Radionica je bila osnov za nastanak preduzeća “Sigma”.
subotickaistorija 