Posle sloma Austrougarske monarhije 1918. godine nastala je nova državna organizacija Kraljevstvo (Kraljevina od 15. 7. 1920.) Srba, Hrvata i Slovenaca. Pravni položaj gradova u Vojvodini bio je određen slično položaju gradova u Hrvatskoj i Sloveniji. Subotica, Novi Sad, Pančevo, Sombor i Vršac bili su municipalni gradovi. Oni su vršili na svojoj teritoriji samostalnu upravnu vlast koja je inače pripadala sreskom poglavaru, kao i vlast koja je pripadala velikom županu i županiji. U Subotici će 10. novembra 1918. godine biti osnovano srpsko – bunjevačko Narodno veće. Sledećeg dana, 11. novembra, održana je poslednja sednica Gradskog zastupništva mađarske Vlade, na kojoj su učestvovali i predstavnici Narodnog veća. Gradonačelnik Karolj Biro podnosi ostavku, a za novog Velikog župana je postavljen Luka Plesković, komesar budimpeštanske vlade. 
Komandant grada Subotice pukovnik Krupežević sa Narodnim većem 18. novembra postavlja za gradonačelnika Stipana Matijevića. Dotadašnji članovi Senata su razrešeni dužnosti. Na čelu grada Subotice je stajao gradonačelnik koji je bio potčinjen velikom županu.
O najvažnijim pitanjima koja su se rešavala u gradu je odlučivala Skupština. Na Skupštini municipijskog odbora pravo glasa su imali odbornici municipijskog odbora i gradski načelnik, zamenik gradskog načelnika, veliki beležnik, podbeležnici, veliki kapetan, savetnici, glavni odvetnik, odvetnik, glavni inženjer, predsednici Siročadskog stola, glavni fizik, računovođe, blagajnici, glavni arhivar. U delokrug rada Skupštine su spadali: donošenje Statuta, ustanovljavanje izbornih okruga za izbor odbornika Municipijskog odbora, ustanovljavanje budžeta, izbor činovnika raznih odbora, povećanje i snižavanje plata, penzionisanje gradskih službenika, utvrđivanje poslovnika Skupštine, odlučivanje o prijemu u opštinsku vezu, osnivanje humanih zadužbina. Redovne sednice je sazivao gradski načelnik sa pozivom.
Gradski senat je izvršni organ municipije u državnim opšte upravnim poslovima i delokrugu samouprave, samostalna samoupravna vlast u svim poslovima koji mu spadaju u delokrug po zakonima ili pravilnicima u prvom i drugom stepenu. Gradski senat vodi i vrši gradsko gazdovanje prema odlukama Skupštine, a u okviru ovih, stara se o održavanju gradske zajedničke imovine i prihoda, iskorišćavanju i evidenciji istih, kao i o pravilnom rukovođenju fondovima i blagajnom koji su pod nadzorom gradske municipije kao i o sačinjenju obračuna. Osim gradonačelnika najznačajniji gradski činovnici koji su upravljali pojedinim resorima delatnosti u gradu su bili: podgradonačelnici, gradski glavni odvetnici, gradski veliki beležnici, poreski savetnici, kulturno – socijalni savetnici, tehnički savetnici, gradski veliki kapetani i predstojnici policije.
Osvim stvarima i predmetima iz nadležnosti gradske opštine je odlučivao Gradski senat na svojim sednicama stalnih članova – senatora, pod predsedništvom gradonačelnika. Zapisničke odluke su poslužile za pokretanje novih izvršnih ili inicijativnih postupaka u kojima je angažovana gradska uprava. Tvorac fonda prestao je sa radom 13. aprila 1941. godine ulaskom mađarskih okupatorskih trupa u Subotici.
Sačuvane knjige zapisnika sadrže odluke o izmenama i donošenju gradskog Statuta, raznih pravilnika, statuta gradskih ustanova, pravila koja se odnose na društva i udruženja, gradskog budžeta i budžeta gradskih ustanova. Knjige se takođe odnose na sprovođenje agrarne reforme, kolonizaciju, izgradnju javnih saobraćajnih i drugih objekata, dodeljivanje pomoći udruženjima i gradskoj sirotinji kao i na imenovanje, razrešenje i penzionisanje gradskih službenika.
Prvo zasedanje gradske skupštine – Narodnog Odbora je trajalo nedelju dana, od četvrtka 17.4. do idućeg četvrtaka 24.4.1919. godine. Održalo se na lokaciji na kojoj je ona zasedala od 1912. godine – u velikoj većnici gradske kuće.
Prva tačka je bilo slanje pozdravnih brzojava:
Pored toga, na dnevnom redu su bila uobičajena pitanja vezana za svakodnevni život i upravljanje gradom, predmeti molbe stranaka vezani za dažbine, zakupe, pripomoć… Zanimljiv je jezik i pismo kojim je pisan, ima srpskog na latici, ćirilici ali i tačaka dnevnog reda, koje su vođene na mađarskom – na pr. 10. gde se raspravljalo o prinadležnostima gradskih službenika i nameštenika: 
Usvojena je odluka o deficitu od gotovo 1 milion kruna u proračunu za 1919. godinu.
Pod 43. tačkom N.O.1919. raspravljalo se o povišenju broja gradskih redara. Ispostavilo se da je 76 pešaka i 23 konjanika, pre rata bio dovoljan broj ali „usled izopačenog opšteg stanja“ … „obzirom na pokvarene moralne prilike“ … na to da je žandarmerija na velikom vanjskom području grada koje teško pokriva, trebalo je donati odluku o primanju 70 novih, 47 konjanika i 23 pešaka. Odluka je i donesena!
| 1. zasedanje NARODNOG ODBORA – 17.4.1919. | |
| ime i prezime funkcija | |
dr Stipan Matijević  |
nadžupan gradonačelnik |
dr Joso Prćić  |
podgradonačelnik |
| dr Jovan Völgyi | glavni beležnik |
| dr Milorad Mijatov | glavni kapetan |
dr Mirko Ivković Ivandekić  |
glavni odvetnik |
| Bogdan Dimitrijević | gradski senator |
| Timot Vojnić Tunić | gradski senator |
Šandor Rajčić  |
gradski senator |
| Pera Göncöl | glavni računovođa |
Ivan Ivković Ivandekić  |
glavni mernik |
| Mate Dulić | gl. porezni računovođa |
| Miladin Nedeljković | zam.gl. porez. računovođe |
| – | školski nadzornik |
| – | aproviz. senator |
| dr Babijan Malagurski | član NO |
| dr Jova Stojković | član NO |
| Ilija Kujundžić | član NO |
| Antun Vojnić Tunić | član NO |
Đuro Pendžić |
član NO |
| Pero Bojić | član NO |
| Dr Franjo Sudarević | član NO |
| Tome Čović | član NO |
| dr Bela Ostrogonac | član NO |
| Joško Malagurski | član NO |
| dr Pajo Ivković Ivandekić | član NO |
| Bela Stantić | član NO |
| Mate Dulić | član NO |
| Šime Stantić | član NO |
| Akapit Miljački | član NO |
| dr Joco Manojlović | član NO |
| Gabor Đelmiš | član NO |
Miško Prćić  |
član NO |
| Kala Olka | član NO |
| Veco M. Vidaković | član NO |
| Antun Kovačević | član NO |
| Bogdan Svirčević | član NO |
| Veco Prćić | član NO |
| Mile Marodić | član NO |
| Mate Kr. Glođin | član NO |
Marko Jurić  |
član NO |
| Simon Budimčević | član NO |
Đura K. Jović |
član NO |
| Iso Ludajić | član NO |
| Veco Sudarević | član NO |
| Cvetko Manojlović | član NO |
| Bela Jurić | član NO |
| Milenko Radić | član NO |
| Mate Mosković | član NO |
Albe Malagurski  |
član NO |
| Pajo Bešlin | član NO |
prilog biografijama:
MATIJEVIĆ, Stipan, odvjetnik, političar (Subotica, 19. VII. 1872. – 31. V. 1939.)
Rođen je u Subotici 19. 07. 1872 od oca Mate Matijevića, mati Kristine Kopunović. Za prvu suprugu je je imao Jozefu Malagurski sa kojom 26. IX. 1902. dobiva sina Lazara, ćerke Suzanu i Magdalenu 17. IX. 1906. Sa drugom suprugom Srpkinjom Pecić Jelenom dobiva ćerku Kristinu 11. XII.1910. i Olgu 4. II. 1912.
Osnovnu školu i gimnaziju pohađao u Subotici, pravne nauke završio u Pešti, gde je i doktorirao 1898. Dvije godine radi kao odvjetnički pripravnik, 1897. u svom domu otvara odvjetničku kancelariju. Jedan je od osnivača mnogih kulturno – umjetničkih i prosvjetnih društava, kao i potpisnik molbe sa 1.200 uglednih Bunjevaca Ministasrtvu prosvjete u Budimpešti u kojoj se traži da se u narodnim školama uči narodni – bunjevački jezik. Jedan je od osnivača Kola mladeži. Pobornik ideje neophodnosti suradnje Bunjevaca i Srba. O tome svjedoči epizoda koju prenosi list Neven od 20.7. 1907. u kojoj se ocrtavaju njegovi nacionalno ideološko pogledi. Tada se u Dudovoj šumi održavala je letnja zabava Srpske pevačke družine a na njoj je dr. Đoka Stojković zahvalio Bunjevcima koji su prisustvovali u lijepom broju Odgovorio je dr. Stipan Matijević rekavši: brat je mio, koje vere bio. Tijekom rata je mobiliziran (1915) i poslat u okupirani Beograd gdje je bio vojnu sudac dok nije zbog oslobađajućih presuda u slučajevima protiv Srba, smijenjen. Bio je delegat Subotice na čuvenom zasjedanju skupštine u Novom Sadu koje je donijelo odluku da se odvoje Bačka, Banat i Baranja od Mađarske i da se pripoje novonastaloj državi južnih Slovena – Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca. Poslije rata od 28.XI.1918. postaje prvi gradonačelnik i veliki župan i tu dužnost obavlja sve početka V.1920. godine, kada se povlači iz političkog života. O značaju uloge dr Matijevića, i samog perioda u kome je on gradonačelnik, najbolje svjedoče riječi zahvale koje njemu osobno i suradnicima upućuje „Narodna uprava za Vojvodinu“, na savjesnom i rodoljubivom radu koji su ”… omogućili da uspešno obavimo jedan od najvažih poslova u istoriji naroda srbskog, posao odkidanja ovih bogatih pokraina Ugarske i pripajanje istih Kraljevstvu Srba, Hrvata i Slovenaca.”
Izuzetnu zaslugu imao je kod otvaranja Pravnog fakulteta u Subotici. Pravni fakultet u Subotici je osnovan neposredno poslije završetka I sv. rata, 2.II.1920, prije nego što su Trijanonskim ugovorom regulirana teritorijalna pitanja između nove jugoslavenske države i Mađarske. A pravni fakultet u Subotici – koja leži na granici – vršiće jednu nacionalnu zadaću, te će biti stalni čuvar nacionalne svesti i suzbijati stranu propagandu, koja najlakše prodire u pograničnim mestima. A za suzbijanje ovakove propagande najpodesnija je studentska mladež, koja je puna idealizma i nacionalnog duha”, riječi dr. Stipana Matijevića. (Književni sever, god.IX, knj. IX, sv. 11, Subotica, XI 1933, str.340.)
Nakon silaska s funkcije obavlja dužnost gradskog bilježnika sve do smrti 1939. Djelovao na kulturnoj sceni, bio je predsjednik Bunjevačke matice surađivao sa listovima Jugoslovenski dnevik i Severna straža.
Kao pripadnik Narodne Radikalne Stranke zastupao gledište da se Bunjevci ne smiju izjašnjavati kao Hrvati, što se na pr. očitovalo i žestokim negiranjem teza koje je izneo Petar Pekić u svome djelu Povijest Hrvata u Vojvodini (1939.).
Stipan Matijević je preminuo je 31.5.1939. i sahranjen je uz počast i na trošak grada. Za svoj rad tri puta je odlikovan. Objavljivao je članke ali i memoarsku građu (Događaji koji su se odigrali za vreme mojeg javnog delovanja od 10.XI 1918. do 26. V 1920., Subotica 1928. ; Argumenti za očuvanje i održanje trijanonskog mirovnog ugovora, Subotica, 1932.)
Lit: https://suistorijablog.wordpress.com/dr-stipan-matijevic-fond-licnost-delovanje/
Dr Jovan Velđi (dr. Völgyi János)
Rođen je 24. maja 1880. godine u Subotici. Pravnik po zanimanju. Od 1905. godine radio je u upravi grada Subotice. Pošto je odbio da položi zakletvu Kraljevini SHS, u martu 1920. godine je razrešen dužnosti zamenika velikog beležnika. Privremeno se bavio novinarstvom, kada je optužen za špijunažu i osuđen na pet godina robije. 1922. pobegao je iz zatvora i prebegao u Mađarsku. Živeo je u Budimpešti i radio je u Društvu Svetog Gerharda (Szent Gellért Társaság) kao referent za štampu i ekonomiju Južnih krajeva. U aprilu 1941. godine vraća se u Suboticu i bio je na dužnosti referenta za civilnu administraciju. Od 16. avgusta 1941. do 31. avgusta 1943. godine bio je gradonačelnik Subotice, kada je penzionisan. Posle rata streljan je kao saradnik okupatora.
https://historysubotica.wordpress.com/subotica-szabadka-1941-1944/
subotickaistorija 